martes, 13 de mayo de 2014

Asteburu aparta: aikido, aikido eta aikido (II) / Fin de semana fantástico: aikido, aikido y aikido (II)


Watatsumi Aikido Kultur Elkarteko irakaslea, Jon Oyanguren, Stephen Colville senseiren ostiraleko klasea eta geroko afaria gonbidatu zuten. Afaria Donostiako Umore Ona elkartean egin zen. Ionek eta Beñatek prestatutako entsalada, piper berdeak, patea, antxoa gozo-gozoak eta postrea hartu ondoren, eta Stephenek whisky botila ireki aurretik, Jonek opari bat jaso zuen Ion Iriarteren eskutik (WAKEko haurren irakaslea da Ion): elkartearen izena haritz egurrezko plaka batean laserrez grabatuta.

El profesor de la Asociación Cultural Watatsumi Aikido, Jon Oyanguren, fue invitado a la cena posterior a la clase que Stephen Colville sensei ofreció el viernes en el Club Aikido Amagoia. La cena se celebró en la sociedad Umore Ona, en Donostia. Después de la ensalada, los pimientos verdes, el paté, las anchoas exquisitas y el postre, y antes de que Stephen abriera la botella de whisky (espectacular, según los entendidos), Jon recibió un regalo de manos de Ion Iriarte, profesor de aikido infantil de WAKE: una placa de madera de roble con el nombre de la asociación grabado en láser.





Asteburu aparta: aikido, aikido eta aikido (I) / Fin de semana fantástico: aikido, aikido y aikido (I)

Asteburu honetan, maiatzaren 10 eta 11n, Stephen Colville Donostiara hurbildu zen, Amagoia Aikido Clubak eta Koi Aikidojok gonbidatuta, aikido ikastaro bat ematera. Ostiralean, hilaren 9an, Stephen Colville senseik eskola magistral bat eman zuen Amagoia klubean, doan, eta parte hartzeko gonbita luzatu ziguten WAKEkoei.

Este fin de semana, 10 y 11 de mayo, Stephen Colville se acercó a Donostia, invitado por el Aikido Club Amagoia y Koi Aikidojo, a impartir un curso de aikido. El viernes, 9 de mayo, como anticipo al curso del fin de semana, Stephen Colville sensei impartió una masterclass en el Club Aikido Amagoia, a la que fuimos invitados los aikidokas de WAKE.



Hasieratik erakarri gintuen Stephenek: umore ona, azalpen zehatzak, lan bikaina… Zenbait gomendio eman zizkigun, baina nik hau gogoratzen dut ondoen: suburiak egin (asko eta gehiago) eta kihonean sakondu, ki no nagare ezin hobea lortzeko bidea baita. Aparta. Oinarri sendoak sortuz gero, nahi duzun etxea eraiki ahal izango duzu. Egia bihurtzen den topikoa.

Stephen nos atrajo desde el principio: buen humor, explicaciones precisas, trabajo sencillo e impecable… Nos dio varios consejos, pero lo que mejor recuerdo es que practiquemos los suburis (muchas, muchas veces) y profundicemos en kihon, como hoja de ruta imprescindible para ki no nagare. Sencillo e impecable. Crea tus cimientos lo más sólidos que puedas y podrás construir la casa que quieras. Un tópico que se vuelve realidad.



Saito Morihiro sensei, in memoriam


Gaur hamabi urte, 2002ko maiatzaren 13an, Saito Morihiro aikidoka handiak utzi egin gintuen. Denok ezagutzen genuen, denok ikusita geneuzkan haren bideoak. Hala ere, zoritxarrez, duela oso gutxi hasi naiz haren ikuspegian sakontzen. O'Senseiren aikidoari eutsi zion Saito senseik, beste maisu handiek euren bideari heltzen zioten bitartean (ondo heldu ere), baina hau ez da Iwama eta Aikikai arteko beste liskar aspergarri bat. Saito senseik berak esaten zuen bera Aikikaikoa zela, eta aikidoka bakoitzak bere maisuaren estiloaz gainera O'Senseiren aikidoa ere ikasi behar zuela. Hortaz, alde horretatik, ez dago desadostasunerako arrazoirik.

Hoy hace doce años, el 13 de mayo de 2002, Saito Morihiro nos dejó. Todos sabemos quién era, todos hemos visto sus vídeos. Sin embargo, desgraciadamente, hace muy poco que he empezado a profundizar en su visión del aikido. Saito sensei se mantuvo fiel al estilo de O'Sensei, mientras otros grandes maestros seguían su propio camino (con notable éxito), pero ésta no es otra aburrida discusión sobre Iwama y Aikikai. El mismo Saito sensei decía que él pertenecía a Aikikai, y que cada aikidoka debía estudiar el aikido de O'Sensei además del de su propio maestro. Por ese, desde ese punto de vista, no hay ningún motivo para el desacuerdo.

Saito senseiri gorazarrea egin nahi diot artikulu labur honen bitartez, eta orobat, berriro ere, aikidok batu egiten gaituela gogorarazi nahi dut, eta gu garela –hain zuzen, aikidokok– elkarren artean trabak eta distantzia jartzen ditugunak. Jarraitu ditzagun Saito senseiren gomendioak. Egin dezagun O'Senseik markatutako bidea.

En este breve artículo, quiero rendir homenaje a Saito sensei, y así mismo, quiero recordar una vez más que el aikido nos une a todos, y que somos nosotros, los aikidokas, quienes ponemos obstáculos entre nosotros. Sigamos los consejos de Saito sensei. Hagamos el camino marcado por O'Sensei.